2006-10-17
Adrenalíngarðurinn
Ég fór ásamt deildinni minni í Adrenalíngarðinn á laugardaginn. Hinn árlegi haustfundur upplýsingadeildar. Til að berja mannskapinn saman þá er alltaf farið í eitthvað svona útivistardæmi. Í fyrra var það rafting, í ár Adrenalíngarðurinn.
Veðrið var alveg ömurlegt, hávaðarok og rigning. Þannig að það var ekki hægt að fara í nema hluta af tækjunum. Við fórum í 3 mismunandi tæki. Fyrst var það klifurveggurinn. Hefði líklega ekki verið neitt sérstaklega erfiður nema útaf veðrinu. Innan við helmingur komst upp á topp (skrifstofublækur hvað). Einn í minni línu lenti í því að fjúka útfyrir klifurvegginn á leiðinni niður. Hann spyrnti sér heldur hraustlega frá veggnum um leið og kom vindhviða. Fékk víst einhverja marbletti við þá lendingu. Síðan átti að klifra upp staur og standa svo uppi á honum. Vegna hvassviðrisins voru ekki nema örfáir sem náðu því. Flestir fuku niður þegar átti að taka síðasta skrefið. Að lokum var svo farið í risaróluna. Það var náttúrlega ekki hægt annað en að fara á hvolfi í hana. Mjög sérstök sýn á landið að dingla svona á hvolfi í 10 m rólu.
Veðrið var alveg ömurlegt, hávaðarok og rigning. Þannig að það var ekki hægt að fara í nema hluta af tækjunum. Við fórum í 3 mismunandi tæki. Fyrst var það klifurveggurinn. Hefði líklega ekki verið neitt sérstaklega erfiður nema útaf veðrinu. Innan við helmingur komst upp á topp (skrifstofublækur hvað). Einn í minni línu lenti í því að fjúka útfyrir klifurvegginn á leiðinni niður. Hann spyrnti sér heldur hraustlega frá veggnum um leið og kom vindhviða. Fékk víst einhverja marbletti við þá lendingu. Síðan átti að klifra upp staur og standa svo uppi á honum. Vegna hvassviðrisins voru ekki nema örfáir sem náðu því. Flestir fuku niður þegar átti að taka síðasta skrefið. Að lokum var svo farið í risaróluna. Það var náttúrlega ekki hægt annað en að fara á hvolfi í hana. Mjög sérstök sýn á landið að dingla svona á hvolfi í 10 m rólu.
