2006-06-03
Pragferð
Til þess að átta sig á því hvað við hjónakornin vorum að vesenast síðustu vikuna er kannski ágætt að kíkja á síðuna hennar Hildigunnar þar sem Danmerkur og Pragferð okkar er rakin í stórum dráttum.
Á meðan Hildigunnur og aðrir kennarar í Tónlistarskóla Hafnarfjarðar skoðuðu hinar ýmsu tónlistarstofnanir Pragborgar þá þurftum við Jón Heiðar að hafa ofan af fyrir okkur með einhverjum hætti. Það er skemmst frá því að segja að við örkuðum miðbæinn þveran og endilangan. Það náttúrlega segir sig sjálft að mann þyrstir af miklum göngum. Við Jónarnir þurftum því að koma reglulega við á ölstofum til að svala þorsta okkar.
Þeir staðir sem stóðu upp úr voru:
U Fleku: Þar fær maður mjög góðan dökkan bjór, sem er bruggaður á staðnum. Ég las einhvers staðar að þetta væri elsta brugghús þar sem bjórinn er drukkinn á staðnum (microbrewery). Sel það ekki dýrara en ég keypti. Gallinn er hins vegar sá að bjórinn er hrikalega dýr þarna miðað við tékkneskar aðstæður (87,5 Tkr, sem samsvarar um 300 Íkr. Hljómar kannski ekki mikið en víðast annars staðar í miðbænum fást bjórarnir á 50-60 og um leið og er komið aðeins út fyrir mestu ferðamannastaðina fara þeir í 25-30). Þar að auki skilst mér að maður þurfi að fara vel yfir reikninginn því þjónarnir reyni að troða inn á mann Becherovka skotum (sem smakkast eins og fljótandi piparkökur). Talningin á þessum skotum er víst ekki alltaf í sama talnabasa og við eigum að venjast.
Strahov klaustrið: Þar fengum við dökkan bjór úr smábrugghúsi, sem mér fannst vera sá besti í ferðinni. Ólíkt flestum öðrum tékkneskum bjórum þá var þessi sterkur (örugglega vel yfir 5%). Eins og með marga góða bjóra og vín var fyrsti sopinn svolítið hrjúfur en bjórinn batnaði með hverjum sopa.
Á götunni Jilská, sem liggur út frá aðaltorginu fann ég bjórbúð með mjög fínu úrvali. Þar fann ég dökkan bjór, Bernard, sem ég sá ekki á neinni krá. Mjög góður bjór, sem mér fannst komast næst Strahov bjórnum. Þar keypti ég líka Krušovice dökkan, sem ég var fyrir vonbrigðum með. Þriðji dökki bjórinn, sem ég fékk í þeirri búð var Staropramen, ágætis bjór.
Prófaði síðan 3 mismunandi útgáfur af Krušovice (á öldurhúsi rétt hjá aðaltorginu). Venjulegur 10° Krušo var alveg ágætur. Sá dökki olli vonbrigðum. Þriðja týpan, 11°, Muškatýr, var hins vegar langbest. Ég náði ekki að smakka fjórðu týpuna, sem var 12°. Þessi krá var ein af fáum þar sem hægt var að fá meira en 1-2 gerðir af bjór.
Ég skildi ekki alveg hvernig farið er að þessu í Tékkó. Oftar en einu sinni fengum við matseðil í hendurnar þar sem var boðið upp á nokkrar tegundir af bjór. Þegar maður ætlaði svo að panta eitthvað spennandi þá kom í ljós að staðurinn bauð ekkert nema kannski 1 tegund!
Meira síðar...
Á meðan Hildigunnur og aðrir kennarar í Tónlistarskóla Hafnarfjarðar skoðuðu hinar ýmsu tónlistarstofnanir Pragborgar þá þurftum við Jón Heiðar að hafa ofan af fyrir okkur með einhverjum hætti. Það er skemmst frá því að segja að við örkuðum miðbæinn þveran og endilangan. Það náttúrlega segir sig sjálft að mann þyrstir af miklum göngum. Við Jónarnir þurftum því að koma reglulega við á ölstofum til að svala þorsta okkar.
Þeir staðir sem stóðu upp úr voru:
U Fleku: Þar fær maður mjög góðan dökkan bjór, sem er bruggaður á staðnum. Ég las einhvers staðar að þetta væri elsta brugghús þar sem bjórinn er drukkinn á staðnum (microbrewery). Sel það ekki dýrara en ég keypti. Gallinn er hins vegar sá að bjórinn er hrikalega dýr þarna miðað við tékkneskar aðstæður (87,5 Tkr, sem samsvarar um 300 Íkr. Hljómar kannski ekki mikið en víðast annars staðar í miðbænum fást bjórarnir á 50-60 og um leið og er komið aðeins út fyrir mestu ferðamannastaðina fara þeir í 25-30). Þar að auki skilst mér að maður þurfi að fara vel yfir reikninginn því þjónarnir reyni að troða inn á mann Becherovka skotum (sem smakkast eins og fljótandi piparkökur). Talningin á þessum skotum er víst ekki alltaf í sama talnabasa og við eigum að venjast.
Strahov klaustrið: Þar fengum við dökkan bjór úr smábrugghúsi, sem mér fannst vera sá besti í ferðinni. Ólíkt flestum öðrum tékkneskum bjórum þá var þessi sterkur (örugglega vel yfir 5%). Eins og með marga góða bjóra og vín var fyrsti sopinn svolítið hrjúfur en bjórinn batnaði með hverjum sopa.
Á götunni Jilská, sem liggur út frá aðaltorginu fann ég bjórbúð með mjög fínu úrvali. Þar fann ég dökkan bjór, Bernard, sem ég sá ekki á neinni krá. Mjög góður bjór, sem mér fannst komast næst Strahov bjórnum. Þar keypti ég líka Krušovice dökkan, sem ég var fyrir vonbrigðum með. Þriðji dökki bjórinn, sem ég fékk í þeirri búð var Staropramen, ágætis bjór.
Prófaði síðan 3 mismunandi útgáfur af Krušovice (á öldurhúsi rétt hjá aðaltorginu). Venjulegur 10° Krušo var alveg ágætur. Sá dökki olli vonbrigðum. Þriðja týpan, 11°, Muškatýr, var hins vegar langbest. Ég náði ekki að smakka fjórðu týpuna, sem var 12°. Þessi krá var ein af fáum þar sem hægt var að fá meira en 1-2 gerðir af bjór.
Ég skildi ekki alveg hvernig farið er að þessu í Tékkó. Oftar en einu sinni fengum við matseðil í hendurnar þar sem var boðið upp á nokkrar tegundir af bjór. Þegar maður ætlaði svo að panta eitthvað spennandi þá kom í ljós að staðurinn bauð ekkert nema kannski 1 tegund!
Meira síðar...
